دعای سمات

 

معروف به دعاء شبور که مستحب است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفی نماند که این دعا را از ادعیه مشهوره است و اکثر علماء سلف بر این دعا مواظبت می نموده اند و در مصباح شیخ طوسی و جمال الاسبوع سید بن طاوس و کتب کفعمی به سندهای معتبر از جناب محمد بن عثمان عمروی رضوان اللَّه علیه که از نواب حضرت صاحب الامر علیه السلام است و از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده و علامه مجلسی رحمة اللَّه آن را با شرح در بحار ذکر کرده و آن دعا موافق مصباح شیخ این است:

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِانْفَتَحَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَضآئِقِ اَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی العُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی الْأَمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی کَشْفِ الْبَاْسآءِ وَالضَّرّآءِ انْکَشَفَتْ وَبِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَریمِ اَکْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذی عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ وَخَضَعَتْ لَهُ الرِّقابُ وَخَشَعَتْ لَهُ الْأَصْواتُ وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِکَ وَبِقُوَّتِکَ الَّتی بِها تُمْسِکُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ اِلاَّ بِاِذْنِکَ وَتُمْسِکُ السَّمواتِ وَالْأَرْضَ اَنْ تَزُولا وَبِمَشِیَّتِکَ الَّتی دانَ لَهَا الْعالَمُونَ وَبِکَلِمَتِکَ الَّتی خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَالْأَرْضَ وَبِحِکْمَتِکَ الَّتی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجآئِبَ وَخَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَجَعَلْتَها لَیْلاً وَجَعَلْتَ اللَّیْلَ سَکَناً وَخَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً وَخَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِیآءً وَخَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَجَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً وَخَلَقْتَ بِهَا الْکَواکِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابیحَ وَزینَةً وَرُجُوماً وَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِیَ وَجَعَلْتَ لَها فَلَکاً وَمَسابِحَ وَقَدَّرْتَها فِی السَّمآءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْدیرَها وَصَوَّرْتَها فَاَحْسَنْتَ تَصْویرَها وَاَحْصَیْتَها بِاَسْمآئِکَ اِحْصآءً وَدَبَّرْتَها بِحِکْمَتِکَ تَدْبیراً فَاَحْسَنْتَ تَدْبیرَها وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّیْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ وَالسّاعاتِ وَعَدَدَ السِّنینَ وَالْحِسابَ وَجَعَلْتَ رُؤْیَتَها لِجَمیعِ النّاسِ مَرْئً واحِداً وَاَسْئَلُکَ اللّهُمَّ بِمَجْدِکَ الَّذی کَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَرَسُولَکَ مُوسَی بْنَ عِمْرانَ علیه السلام فِی الْمُقَدَّسینَ فَوْقَ اِحْساسِ الْکَرُّوبینَ فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ فی عَمُودِ النّارِ وَفی طُورِ سَیْنآءَ وَفی جَبَلِ حُوریثَ فِی الْوادِ الْمُقَدَّسِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبارَکَةِ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَفی اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ ایاتٍ بَیِّناتٍ وَیَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنی اِسْرآئیلَ الْبَحْرَ وَفِی الْمُنْبَجِساتِ الَّتی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجآئِبَ فی بَحْرِ سُوفٍ وَعَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فی قَلْبِ الْغَمْرِ کَالْحِجارَةِ وَجاوَزْتَ بِبَنی اِسْرآئیلَ الْبَحْرَ وَتَمَّتْ کَلِمَتُکَ الْحُسْنی عَلَیْهِمْ بِما صَبَرُوا وَاَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتی بارَکْتَ فیها لِلْعالَمینَ وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراکِبَهُ فِی الْیَمِّ و بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ وَبِمَجْدِکَ الَّذی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِمُوسی کَلیمِکَ علیه السلام فی طُورِ سَیْنآءَ وَلِإِبْراهیمَ علیه السلام خَلیلِکَ مِنْ قَبْلُ فی مَسْجِدِ الْخَیْفِ وَلِإِسْحقَ صَفِیِّکَ علیه السلام فی بِئْرِ شِیَعٍ وَلِیَعْقُوبَ نَبِیِّکَ علیه السلام فی بَیْتِ ایلٍ وَاَوْفَیْتَ لِإِبْراهیمَ علیه السلام بِمیثاقِکَ وَلِإِسْحقَ بِحَلْفِکَ وَلِیَعْقُوبَ بِشَهادَتِکَ وَلِلْمُؤْمِنینَ بِوَعْدِکَ وَلِلدّاعینَ بِاَسْمآئِکَ فَاَجَبْتَ وَبِمَجْدِکَ الَّذی ظَهَرَ لِمُوسَی بْنِ عِمْرانَ علیه السلام عَلی قُبَّةِ الرُّمّانِ وَبِایاتِکَ الَّتی وَقَعَتْ عَلی اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَالْغَلَبَةِ بِایاتٍ عَزیزَةٍ وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّةِ وَبِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ وَبِشَأْنِ الْکَلِمَةِ التّآمَّةِ وَبِکَلِماتِکَ الَّتی تَفَضَّلْتَ بِها عَلی اَهْلِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ وَاَهْلِ الدُّنْیا وَاَهْلِ الْاخِرَةِ وَبِرَحْمَتِکَ الَّتی مَنَنْتَ بِها عَلی جَمیعِ خَلْقِکَ وَبِاسْتِطاعَتِکَ الَّتی اَقَمْتَ بِها عَلَی الْعالَمینَ وَبِنُورِکَ الَّذی قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَیْنآءَ وَبِعِلْمِکَ وَجَلالِکَ وَکِبْرِیآئِکَ وَ عِزَّتِکَ وَجَبَرُوتِکَ الَّتی لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الْأَرْضُ وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ وَانْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَکْبَرُ وَرَکَدَتْ لَهَا الْبِحارُ وَالْأَنْهارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ وَسَکَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَناکِبِها وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلائِقُ کُلُّها وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّیاحُ فی جَرَیانِها وَخَمَدَتْ لَهَا النّیرانُ فی اَوْطانِها وَبِسُلْطانِکَ الَّذی عُرِفَتْ لَکَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَحُمِدْتَ بِهِ فِی السَّمواتِ وَالْأَرَضینَ وَبِکَلِمَتِکَ کَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتی سَبَقَتْ لِأَبینا ادَمَ علیه السلام وَذُرِّیَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ وَاَسْئَلُکَ بِکَلِمَتِکَ الَّتی غَلَبَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَبِنُورِ وَجْهِکَ الَّذی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَخَرَّ مُوسی صَعِقاً وَبِمَجْدِکَ الَّذی ظَهَرَ عَلی طُورِ سَیْنآءَ فَکَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَکَ وَرَسُولَکَ مُوسَی بْنَ عِمْرانَ وَبِطَلْعَتِکَ فی ساعیرَ وَظُهُورِکَ فی جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسینَ وَجُنُودِ الْمَلائِکَةِ الصَّآفّینَ وَخُشُوعِ الْمَلائِکَةِ الْمُسَبِّحینَ وَبِبَرَکاتِکَ الَّتی بارَکْتَ فیها عَلی اِبْراهیمَ خَلیلِکَ علیه السلام فی اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَبارَکْتَ لِإِسْحقَ صَفِیِّکَ فی اُمَّةِ عیسی عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَبارَکْتَ لِیَعْقُوبَ اِسْرآئیلِکَ فی اُمَّةِ مُوسی عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَبارَکْتَ لِحَبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فی عِتْرَتِهِ وَذُرِّیَّتِهِ وَاُمَّتِهِ اَللّهُمَّ وَکَما غِبْنا عَنْ ذلِکَ وَلَمْ نَشْهَدْهُ وَآمَنّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُبارِکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَرَحَّمَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ وَبارَکْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلی اِبْراهیمَ وَآلِ اِبْراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ فَعّالٌ لِما تُریدُ وَاَنْتَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ (شَهیدٌ

)
پس حاجات خود را ذکر می کنی و می گوئی:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتی لا یَعْلَمُ تَفْسیرَها وَلا یَعْلَمُ باطِنَها غَیْرُکَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بی ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بی ما اَنَا اَهْلُهُ وَاغْفِرْ لی مِنْ ذُنُوبی ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَ وَوَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنی مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَقَرینِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ اِنَّکَ عَلی ما تَشآءُ قَدیرٌ وَبِکُلِّشَیْ ءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

مؤلف گوید: که در بعض نسخ است بعد از

وَاَنْتَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ

که هر حاجت داری ذکر کن و بگو:

یا اَللّهُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالأَرضِ یا ذَاالْجَلالِ وَالإِکْرامِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ

 

تا آخر و علامه مجلسی از مصباح سیّد بن باقی نقل کرده که بعد از دعای سمات دعا این دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتی لایَعْلَمُ تَفْسیرَها وَلا تَأْویلَها وَلا باطِنَها وَلا ظاهِرَها غَیْرُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَرْزُقَنی خَیْرَالدُّنْیا وَالْأخِرَةِ

 
پس حاجت خود را بطلبد و بگوید:

وَافْعَلْ بی ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَلا تَفْعَلْ بی ما اَنَا اَهْلُهُ وَاْنتَقِمْ لی مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ

و نام دشمن را بگوید:

 
وَاغْفِرْ لی مِنْ ذُنُوبی ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَ وَلِوالِدَیَّ وَلِجَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَوَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَاکْفِنی مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ سَوْءٍ وَقَرینِ سَوْءٍ وَیَوْمِ سَوْءٍ وَساعَةِ سَوْءٍ وَانْتَقِمْ لی مِمَّنْ یَکیدُنی وَمِمَّنْ یَبْغی عَلَیَّ وَیُریدُ بی وَبِاَهْلی وَاَوْلادی وَاِخْوانی وَجیرانی وَقَراباتی مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً اِنَّکَ عَلی ما تَشآءُ قَدیرٌ وَبِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلیمٌ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ

 

 

پس بگوید:

 

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ تَفَضَّلْ عَلی فُقَرآءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنی وَالثَّرْوَةِ وَعَلی مَرْضَی الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالشِّفآءِ وَالصِّحَةِ وَعَلی اَحْیآءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْکَرامَةِ وَعَلی اَمْواتِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ وَعَلی مُسافِرِی الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلی اَوْطانِهِمْ سالِمینَ غانِمینَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعِتْرَتِهِ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً

 

و شیخ بن فهد گفته که مستحب است بعد از دعاء سمات بگوئی:

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحُرْمَةِ هذَا الدُّعآءِ وَبِمافاتَ مِنْهُ مِنَ الْأَسْمآءِ وَبِما یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ مِنَ التَّفْسیرِ وَالتَّدْبیرِ الَّذی لایُحیطُ بِهِ اِلاَّ اَنْتَ اَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا

 

و بجای کذا و کذا حاجت خود را بخواهد.