هر کس چهل روز صبح بخواند خداوند دیدار حضرت مهدی علیه السلام را روزی او گرداند. (ان شاء اللَّه)
به این صورت که در چهل روز 17488 مرتبه به صورت زیر هر روز 360 مرتبه به غیر از روزهای دهم، بیستم و سیم و چهلم که این چهار روز روزی 1132 مرتبه دعای فوق را باید بخواند تحت شرایط زیر:
1 - با وضو باشد؛
2 - رو به قبله در جای پاک بنشیند؛
3 - اول صلوات بفرستد؛
4 - از گناهان استغفار نماید؛
5 - این دعا را یک مرتبه بخواند.
در کتاب منتخب مصباح روایت شده از معصومین علیه السلام هر کس بخواند این دعا را در هر جمعه هفتاد مرتبه پس بدرستی که نمی گذرد سه جمعه مگر آن که حق تعالی او را بی نیاز می گرداند از هر کس به فضل خود ان شاء اللَّه.
رسول اکرم صلی اللَّه علیه و آله: هر کس پیش از نماز صبح روز جمعه سه مرتبه این استغفار را بخواند آمرزیده می شود گناهان او اگر چه زیادتر از کف دریاها باشد:
استغفر اللَّه الذی لا اله الا هو الحی القیوم و اتوب الیه.
(بحار 89، ص 359)
هر که در شب جمعه ده مرتبه این دعا را بخواند نوشته شود در نامه عمل او هزار هزار حسنه و محو شود هزار هزار سیئه و بلند شود در بهشت برای او هزار هزار درجه و جنات احدیت. سه مرتبه فرماید که: نیستم خدای او اگر او را نیامرزم و در درجه حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام باشد. دعا این است:
معروف به دعاء شبور که مستحب است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفی نماند که این دعا را از ادعیه مشهوره است و اکثر علماء سلف بر این دعا مواظبت می نموده اند و در مصباح شیخ طوسی و جمال الاسبوع سید بن طاوس و کتب کفعمی به سندهای معتبر از جناب محمد بن عثمان عمروی رضوان اللَّه علیه که از نواب حضرت صاحب الامر علیه السلام است و از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده و علامه مجلسی رحمة اللَّه آن را با شرح در بحار ذکر کرده و آن دعا موافق مصباح شیخ این است:
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِانْفَتَحَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَضآئِقِ اَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی العُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی الْأَمْواتِ لِلنُّشُورِ
مستحب است دعای ندبه را در چهار عید یعنی عید فطر و قربان و غدیر و روز جمعه بخوانند و آن دعا این است:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلیماً اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلی ما جَری بِهِ قَضآئُکَ فی اَوْلِیآئِکَ الَّذینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَدینِکَ اِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزیلَ ما عِنْدَکَ مِنَ النَّعیمِ الْمُقیمِ الَّذی لا زَوالَ لَهُ وَلاَ اضْمِحْلالَ بَعْدَ اَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیَا الدَّنِیَّةِ وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها فَشَرَطُوا لَکَ ذلِکَ وَعَلِمْتَ
از ادعیه معروفه است و علامه مجلسی فرموده که آن بهترین دعاها است و آن دعای خضر علیه السلام است. حضرت امیرالمومنین علیه السلام آن را تعلیم کمیل که از خواص اصحاب آن حضرت است فرموده، در شبهای نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده می شود و برای کفایت از شر اعداء و فتح باب رزق و آمرزش گناهان نافع و آن دعای شریف این است:
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَبِقُوَّتِکَ الَّتی قَهَرْتَ بِها کُلَّشَیْ ءٍوَخَضَعَ لَها کُلُّ شَیْ ءٍ وَذَلَّ لَها کُلُّ شَیْ ءٍ وَبِجَبَرُوتِکَ الَّتی غَلَبْتَ بِها کُلَّ شَیْ ءٍ وَبِعِزَّتِکَ الَّتی لا یَقُومُ لَها شَیْ ءٌ وَبِعَظَمَتِکَ الَّتی مَلَأَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ وَبِسُلْطانِکَ الَّذی عَلا کُلَّشَیْ ءٍ وَبِوَجْهِکَ الْباقی بَعْدَ فَنآءِکُلِّشَیْ ءٍ وَبِأَسْمائِکَ الَّتی
علامه مجلسی فرموده که در بعضی از کتب معتبره نقل کرده اند از محمد بن بابویه که این دعاء توسل را از ائمه روایت کرده است و گفته که در هیچ امری نخواندم مگر آن که اثر اجابت را بزودی یافتم.
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یا اَبَاالْقاسِمِ یا رَسُولَ اللّهِ یا اِمامَ الرَّحْمَةِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ
اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفیقَ الطّاعَةِ وَبُعْدَ الْمَعْصِیَةِ وَصِدْقَ النِّیَّةِ وَعِرْفانَ الْحُرْمَةِ وَاَکْرِمْنا بِالْهُدی وَالْإِسْتِقامَةِ وَسَدِّدْ اَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِکْمَةِ وَامْلَأْ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ وَطَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ وَاکْفُفْ اَیْدِیَنا عَنِ الظُّلْمِ وَالسَّرِقَةِ وَاغْضُضْ اَبْصارَنا عَنِ الْفُجُورِ وَالْخِیانَةِ وَاسْدُدْ اَسْماعَنا عَنِ اللَّغْوِ وَالْغیبَةِ وَتَفَضَّلْ عَلی عُلَمآئِنا بِالزُّهْدِ وَالنَّصیحَةِ وَعَلَی الْمُتَعَلِّمینَ بِالْجُهْدِ وَالرَّغْبَةِ وَعَلَی الْمُسْتَمِعینَ بِالْإِتِّباعِ وَالْمَوْعِظَةِ وَعَلی مَرْضَی الْمُسْلِمینَ بِالشِّفآءِ وَالرّاحَةِ وَعَلی مَوْتاهُمْ بِالرَّاْفَةِ وَالرَّحْمَةِ وَعَلی مَشایِخِنا بِالْوَقارِ وَالسَّکینَةِ وَعَلَی الشَّبابِ بِالْإِنابَةِ وَالتَّوْبَةِ وَعَلَی النِّسآءِ بِالْحَیآءِ وَالْعِفَّةِ وَعَلَی الْأَغْنِیآءِ بِالتَّواضُعِ وَالسَّعَةِ وَعَلَی الْفُقَرآءِ بِالصَّبْرِ وَالْقَناعَةِ وَعَلَی الْغُزاةِ بِالنَّصْرِ وَالْغَلَبَةِ وَعَلَی الْأُسَرآءِ بِالْخَلاصِ وَالرّاحَةِ وَعَلَی الْأُمَرآءِ بِالْعَدْلِ وَالشَّفَقَةِ وَعَلَی الرَّعِیَّةِ بِالْإِنْصافِ وَحُسْنِ السّیرَةِ وَبارِکْ لِلْحُجّاجِ وَالزُّوّارِ فِی الزّادِ وَالنَّفَقَةِ وَاقْضِ ما اَوْجَبْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ بِفَضْلِکَ وَرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
اِلهی عَظُمَ الْبَلاءُ وَبَرِحَ الْخَفآءُ وَانْکَشَفَ الْغِطآءُ وَانْقَطَعَ الرَّجآءُ وَضاقَتِ الْأَرْضُ وَمُنِعَتِ السَّمآءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الْأَمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ
